1. JEŻELI UZYSKANY WYNIK JEST RÓWNY LUB WYŻSZY NIŻ B2 (co najmniej 70%poprawnych odpowiedzi na poziomie B2)
   1. możesz zapisać się na lektorat z języka z którego rozwiązywałeś test diagnostyczny: złóż deklarację wyboru języka (załącznik nr1) w miejscu wskazanym przez dziekanat.
   2. możesz przystąpić w najbliższej sesji (przed rozpoczęciem lektoratu) do egzaminu programowego  z języka z którego rozwiązałeś test. PAMIĘTAJ! ZDANY EGZAMIN NIE ZWALNIA Z UCZESTNICTWA W LEKTORACIE.
      Możesz dalej uczyć się języka z którego rozwiązałeś test na poziomie C1 lub wybrać inny język na dowolnym poziomie:
      • uzyskaj zgodę dziekana: wypełnione podanie do dziekana (załącznik 5) wraz wydrukiem wyniku złóż w dziekanacie.
      • zgodę dziekana wraz z deklaracją wyboru języka (załącznik 2) dostarcz do CJIC w wymaganym terminie
      • w przypadku uzyskania z egzaminu oceny niedostatecznej zapisz się na lektorat programowy: złóż deklarację (załącznik nr 1) wyboru języka w miejscu wskazanym przez dziekanat,
      • jeżeli uzyskałeś z egzaminu ocenę pozytywną czekaj na informację z CJIC dotyczącą obowiązkowego lektoratu z języka, który wybrałeś.
2. JEŻELI POSIADASZ CERTYFIKAT MIĘDZYNARODOWY LUB INNE POŚWIADCZENIE ZNAJOMOŚCI JĘZYKA OBCEGO NA POZIOMIE MINIMUM B2 wymienione w wykazie certyfikatów stanowiącym załącznik do Uchwały 206 Senatu UŁ możesz uzyskać zwolnienie z egzaminu i lektoratu. W tym celu:
   1. w wymaganym terminie zgłoś się do CJIC z wypełnionym podaniem do dziekana (załącznik 4) oraz dokumentem poświadczającym znajomość języka w celu uzyskania opinii dyrektora CJIC, (poświadczenia znajomości języka uzyskane po zamknięciu tej procedury np. w nowym roku również będą honorowane)
   2. podanie złóż w dziekanacie,
   3. kserokopię zgody przedstaw lektorowi prowadzącemu zajęcia na twoim kierunku.
   4. Pamiętaj! Możesz zapisać się na lektorat (nieobowiązkowy) na wyższym poziomie niż posiadany certyfikat lub wybrać inny język na dowolnym poziomie. W tym celu w wymaganym terminie złóż w CJIC deklarację wyboru języka (załącznik 3).

Uczący się potrafi wyrażać się z sposób przekonujący, jasny i uprzejmy, stosując formalny lub nieformalny rejestr wypowiedzi – odpowiednio do sytuacji i rozmówcy.

• B2: Potrafi, przy pewnych staraniach, aktywnie uczestniczyć w dyskusji grupowej, nawet gdy rozmowa jest szybka i potoczna. Potrafi prowadzić rozmowę z rodzimymi użytkownikami języka, nie rozbawiając ich ani nie irytując w sposób niezamierzony – rozmówcy nie muszą przy tym zmieniać swojego naturalnego sposobu komunikowania się. Potrafi wyrażać się odpowiednio do sytuacji i unikać rażąco błędnych sformułowań.  
• A2: Potrafi rozumieć i w prosty sposób wyrażać podstawowe funkcje językowe takie jak: uzyskiwanie i wymiana informacji, wyrażanie poglądów i przekonań. Potrafi w sposób prosty, lecz efektywny uczestniczyć w rozmowach towarzyskich, stosując najpopularniejsze wyrażenia i schematy konwersacyjne. Jest w stanie radzić sobie w bardzo krótkich rozmowach towarzyskich używając typowych uprzejmych zwrotów powitalnych i adresatywnych. Potrafi sformułować zaproszenie, propozycję, prośbę o wybaczenie itp., a także reagować na nie.
• B1: Potrafi wyrażać i rozumieć szeroki zakres funkcji językowych, używając najczęstszych form ich wyrazów w neutralnym rejestrze wypowiedzi. Ma świadomość najważniejszych konwencji grzecznościowych i potrafi zgodnie z nimi postępować. Ma świadomość i potrafi poszukiwać oznak wskazujących na najistotniejsze różnice między własną a obcą społecznością w zakresie obyczajów, tradycji, postaw, przekonań i wartości.    

• B1: Dysponuje wystarczającym słownictwem, by – stosując pewne omówienia – wypowiadać się na większość tematów związanych z życiem codziennym, np.: rodziną, hobby i zainteresowaniami, pracą, podróżami czy zdarzeniami bieżącymi
• B2: Dysponuje odpowiednim zakresem słownictwa w sprawach związanych z jego specjalnością i z większością tematów ogólnych. Potrafi różnicować sformułowania, by unikać częstych powtórzeń, choć jego luki słownikowe mogą wciąż powodować występujące w wypowiedziach wahania i omówienia.
• C1: Posiada dobrą znajomość szerokiego zasobu leksykalnego, co pozwala mu wypełniać omówieniami luki leksykalne, choć czasami jest zmuszony do widocznego szukania w myślach odpowiednich wyrażeń lub stosowania strategii unikania. Wskazuje dobrą znajomość wyrażeń idiomatycznych i potocznych.
• A2: Dysponuje wystarczającym słownictwem, by uczestniczyć w rutynowych rozmowach na znane sobie tematy z życia codziennego. Dysponuje słownictwem wystarczającym do wyrażania podstawowych potrzeb komunikacyjnych w życiu codziennym. Dysponuje słownictwem wystarczającym do zaspokojenia najważniejszych codziennych potrzeb komunikacyjnych.

• B1: Uczący się umie włączyć się do dyskusji na znany sobie temat, stosując właściwe wyrażenia, by zabrać głos. Umie rozpoczynać, prowadzić i kończyć proste dialogi na znane sobie tematy lub na tematy związane z własnymi zainteresowaniami.
• C1 i C2: Uczący się potrafi dobrać właściwe funkcjonalnie wyrażenie, by przez odpowiedni wstęp, zabrać głos w dyskusji lub by zyskać na czasie i nie pozwolić odebrać sobie głosu w trakcie zastanawiania się nad dalszym ciągiem swojej wypowiedzi.
• A2: Potrafi stosować proste strategie rozpoczynania, podtrzymywania lub kończenia krótkiej rozmowy. Umie rozpoczynać, prowadzić i kończyć proste dialogi. Potrafi prosić o uwagę.
• B2: Umie w stosowny sposób włączyć się do dyskusji stosując odpowiednie do tego celu środki językowe. Umie we właściwy sposób rozpoczynać, podtrzymywać i kończyć wypowiedź w dyskusji, sprawnie zabierając i oddając głos. Potrafi rozpoczynać rozmowę, zabierać i oddawać głos w odpowiednim momencie, a także kończyć rozmowę gdy uważa, że trzeba – choć nie zawsze udaje się mu to zrobić całkiem elegancko. Potrafi wykorzystywać typowe wyrażenia (np. : „to rzeczywiście bardzo trudne pytanie”), by zyskać na czasie i nie pozwolić odebrać sobie głosu w trakcie formułowania odpowiedzi.
   

• B2:Umie się komunikować spontanicznie, wykazując znaczną płynność i łatwość wyrażania się, nawet w wypowiedziach dłuższych i złożonych. Umie wypowiadać się w dość równym tempie, chociaż chwilami waha się, szukając odpowiednich wzorów i wyrażeń, co może powodować zauważalnie długie przerwy w wypowiedzi. Potrafi porozumiewać się na tyle płynnie i spontanicznie aby prowadzić normalną rozmową z rodzimym użytkownikiem języka, nie powodując przy tym napięcia u którejkolwiek ze stron. 
• B1: Potrafi wyrażać się ze względną łatwością. Oprócz pewnych problemów sformułowaniem wypowiedzi powodujących przerwy i prowadzących w „uliczki bez wyjścia”, umie skutecznie kontynuować wypowiedź bez pomocy rozmówcy. Potrafi wyrażać się w sposób zrozumiały, mimo ewidentnych przerw potrzebnych na planowanie gramatyczne i leksykalne wypowiedzi oraz skorygowanie ich , co jest szczególnie widoczne przy dłuższych, spontanicznych wypowiedziach.
• A2: Potrafi wyrażać własne myśli w formie krótkiej wypowiedzi, mimo że zdarzają się w nich ewidentne przerwy, falstarty i przeformułowania. Potrafi formułować zdania na znane sobie tematy z wystarczająca łatwością, by radzić sobie w krótkiej rozmowie, mimo dość zauważalnego namyślania się i często zdarzających się falstartów. 
• C1: Potrafi wyrażać się płynnie i spontanicznie, prawie bez wysiłku. Naturalny, płynny tok jego wypowiedzi może być zakłócony jedynie w przypadku, gdy wypowiada się na temat koncepcyjnie trudny.
   

• C1: Konsekwentnie utrzymuje wysoki stopień poprawności gramatycznej – błędy pojawiają się rzadko i trudno je zauważyć.
• B2: Ma dobrą kontrolę gramatyczną wypowiedzi – chwilowe „potknięcia” lub nieregularnie pojawiające się błędy w strukturze zdania mogą się zdarzyć, lecz są rzadkie i można je poprawić później. Wykazuje stosunkowo wysoki stopień poprawności gramatycznej. Zdarzające mu się błędy nie powodują nieporozumień. 
• B1: W znanych sobie kontekstach komunikuje się z dość dużą poprawnością – wykazuje na ogół duży stopień kontroli gramatycznej, chociaż widać wpływ języka ojczystego. Pojawiają się błędy, lecz jest jasne, co mówiący chce powiedzieć. Dość poprawnie używa zasobu często używanych, „rutynowych” sformułowań oraz wzorów strukturalnych związanych z bardziej przewidywalnymi sytuacjami.
• A2: Poprawnie używa prostych struktur, jednak systematycznie popełnia podstawowe błędy – np. w użyciu form czasownika. Mimo to wypowiedź jest zazwyczaj zrozumiała. 
   

• B2: Posługuje się wyraźną, naturalną wymową i intonacją.
• A1: Wymowa bardzo ograniczonego zakresu wyuczonych słów i wyrażeń jest, po pewnym wysiłku, zrozumiała przez rodzimego użytkownika języka, przywykłego do rozmówców z tej grupy językowej. 
• C1 i C2: Uczący się potrafi właściwie operować intonacja i prawidłowo akcentować zdania, by wyrażać delikatniejsze odcienie znaczeń. 
• B1: Wymowa uczącego się jest dobrze zrozumiała, nawet przy dającym o sobie chwilami znać obcym akcencie i zdarzającej się niewłaściwej wymowie poszczególnych słów. 
• A2: Wymowa jest na tyle wyraźna, by zrozumieć wypowiedź, mimo wyraźnego obcego akcentu – rozmówcy muszą jednak, co jakiś czas prosić o powtórzenie.

• B2: Uzyskał wyraźną, naturalną wymowę i intonację, mimo że czasami obcy akcent jest oczywisty.
• B1: Mówi w sposób zrozumiały, mimo że obcy akcent jest czasami wyraźny i niekiedy pojawia się niewłaściwa wymowa.     
• A2: Na ogół mówi wystarczająco wyraźnie, aby zrozumieć wypowiedź, pomimo zauważanego akcentu. Rozmówcy czasami muszą prosić o powtórzenie.

• B2: Potrafi komunikować się z taką płynnością i spontanicznością, która sprawia, że regularna interakcja z rodzimym użytkownikiem języka jest możliwa bez powodowania napięcia u którejkolwiek ze stron. Występuje mało zauważalnych długich przerw.   
• B1: Potrafi wyrażać się sprawnie, pomimo przerw w celu planowania lub naprawy struktur gramatycznych lub leksykalnych, szczególnie przy wypowiedzi trwającej dłuższy czas.           
• A2: Potrafi tworzyć wypowiedzi na znane sobie tematy z wystarczającą łatwością, aby dawać sobie radę przy krótkiej wymianie zdań, pomimo bardzo widocznego wahania i falstartów.

• B2: Wykazuje stosunkowo wysoki stopień kontroli gramatycznej. Popełniane błędy nie powodują nieporozumień. Nadal mogą pojawiać się drobne błędy w strukturze zdania, ale często można je później poprawić.       
• B1: Potrafi komunikować się z dość dużą poprawnością w znanych sobie sytuacjach. Na ogół wykazuje dobry poziom kontroli konstrukcji gramatycznych, pomimo zauważalnego wpływu języka ojczystego. Pojawiają się błędy, ale główny przekaz jest jasny.          
• A2: Potrafi poprawnie używać prostych konstrukcji gramatycznych, lecz nadal popełnia podstawowe błędy, takie jak w formach czasownika lub w zgodności podmiotu i orzeczenia. Mimo to, na ogół jest jasne, co mówiący chce powiedzieć.

• B2: Wykazuje  dobry zasób słownictwa potrzebny do klarownych opisów i wyrażania opinii na większość tematów ogólnych. Potrafi różnicować sformułowania i używać niektórych złożonych form zdaniowych. Luki słownikowe mogą nadal powodować omówienia. Zdarza się, niezakłócający komunikacji, nieprawidłowy dobór słownictwa. Posiada wystarczający zasób słownictwa, aby rozmawiać na większość tematów związanych z życiem codziennym, nawet jeżeli konieczne są pewne omówienia.
• B1: Wykazuje dobre opanowanie podstawowego słownictwa, lecz nadal popełnia podstawowe błędy przy wyrażaniu bardziej złożonych myśli lub w odniesieniu do nieznanych mu tematów czy sytuacji.
• A2: Dysponuje wystarczającym słownictwem  do wyrażania podstawowych potrzeb. Potrafi posługiwać się wąskim zakresem słownictwa, związanym  z konkretnymi potrzebami życia codziennego.

• C2: Uczący się potrafi prezentować klarowne, dobrze skonstruowane, płynne wypowiedzi o przejrzystej strukturze logicznej, pozwalające odbiorcy wyodrębnić i zapamiętać najważniejsze treści.
• C1: Potrafi przedstawiać klarowne, szczegółowe opisy i prezentować złożoną tematykę, porządkując i rozwijając poszczególne zagadnienia oraz kończąc swój wywód stosownym wnioskiem.
• B2: Potrafi przedstawiać klarowne, uporządkowane opisy i prezentacje, właściwie podkreślając znaczące kwestie i podając istotne szczegóły/ przykłady. Potrafi przedstawiać klarowne, szczegółowe opisy i prezentacje zagadnień w szerokim zakresie tematów z dziedziny jego własnych zainteresowań, rozwijając i wspierając niektóre wątki za pomocą stosownych komentarzy i przykładów.
• B1: Potrafi dość płynnie prezentować omówienia jednego lub więcej tematów dotyczących jego własnego obszaru zainteresowań, odpowiednio porządkując kolejne zagadnienia.
• A2: Potrafi przedstawiać proste opisy lub prezentować osoby, warunki życia lub pracy, codzienne rutynowe czynności, rzeczy lubiane/nielubiane itp. w formie krótkiego ciągu prostych zwrotów i zdań, tworzących listę spraw.
• A1: Potrafi wypowiadać pojedyncze zdania na temat ludzi i miejsc.

• C2: Uczący się wykazuje dobrą znajomość wyrażeń idiomatycznych i potocznych. Potrafi precyzyjnie wyrażać delikatniejsze odcienie znaczeń, wykorzystując szeroki zakres środków modyfikujących znaczenie. Potrafi się wycofać i przebudować wypowiedź w trudnym komunikacyjnie miejscu w taki sposób, że rozmówca nie zauważy jego trudności.
• C1: Potrafi wyrażać się płynnie i spontanicznie, prawie bez wysiłku. Sprawnie posługuje się szerokim zasobem leksykalnym, co pozwala na wypełnianie luk w słownictwie za pomocą omówień. Potrzebuje chwilami nieco czasu na znalezienie właściwych wyrażeń lub stosuje strategie unikania. Tylko koncepcyjnie trudny temat może zakłócić naturalny, płynny tok jego wypowiedzi.
• B2: Potrafi płynnie, poprawnie i skutecznie wypowiadać się na wiele tematów ogólnych, akademickich, zawodowych lub dotyczących czasu wolnego, wyraźnie zaznaczając relacje między poszczególnymi stwierdzeniami. Potrafi komunikować się spontanicznie, przestrzegając reguł gramatycznych, bez widocznej konieczności ograniczania tego, co chce powiedzieć, stosując stopień formalności odpowiedni do okoliczności. Potrafi brać udział w rozmowie zachowując pewien stopień płynności i spontaniczności. Podtrzymywanie rozmowy z rodzimymi użytkownikami języka jest możliwe bez oznak napięcia u którejkolwiek ze stron. Potrafi podkreślić osobiste znaczenie pewnych wydarzeń i doświadczeń, a także wyrazić i uzasadnić własną opinię dostarczając istotnych wyjaśnień i argumentów.
• B1: Potrafi dosyć swobodnie prowadzić rozmowę na typowe i nietypowe tematy związane z własnymi zainteresowaniami i sprawami zawodowymi. Umie wymieniać, sprawdzać i potwierdzać informacje, radzić sobie w mniej rutynowych sytuacjach i tłumaczyć, dlaczego coś stanowi problem. Potrafi wypowiadać się na bardziej abstrakcyjne tematy, takie jak np.: sztuka, film, literatura, muzyka itp. Potrafi w szerokim zakresie używać prostego języka w większości sytuacji, jakie mogą wystąpić podczas podróżowania. Potrafi spontanicznie włączać się do rozmów na popularne tematy ogólne, wyrażać własne opinie i wymieniać informacje na tematy związane z własnymi zainteresowaniami lub życiem codziennym (np.: rodzina, hobby, praca, podróże, wydarzenia bieżące).
• A2: Potrafi ze stosunkową łatwością uczestniczyć w typowych i krótkich rozmowach, pod warunkiem otrzymania w razie potrzeby pomocy od rozmówcy. Potrafi bez zbytniego wysiłku radzić sobie z prostą, rutynową wymianą zdań. Potrafi zadawać pytania i odpowiadać na nie oraz wymieniać poglądy i informacje na znane mu tematy w możliwych do przewidzenia sytuacjach życia codziennego. Potrafi uczestniczyć w rozmowach wymagających prostej i bezpośredniej wymiany informacji na znane mu lub rutynowe tematy związane z pracą i czasem wolnym. Umie uczestniczyć w krótkich rozmowach towarzyskich, lecz rzadko potrafi zrozumieć wystarczająco dużo, żeby samodzielnie inicjować i podtrzymywać rozmowę.
• A1: Potrafi uczestniczyć w prostych sytuacjach komunikacyjnych, gdy rozmówca często powtarza wypowiedzi w wolniejszym tempie, parafrazuje i wyjaśnia. Potrafi zadawać proste pytania i odpowiadać na nie, a także wyrażać i uwzględniać proste stwierdzenia dotyczące codziennych potrzeb lub bardzo dobrze mu znanych tematów.
   

• C2: Uczący się umie pisać w sposób klarowny i sprawny złożone teksty, stosując odpowiedni styl i logiczną kompozycję, ułatwiające czytelnikowi odnajdowanie istotnych treści.
• C1: Potrafi pisać klarowne i dobrze konstruowane teksty na złożone tematy, podkreślając istotne kwestie, rozwijając wyrażane poglądy i uzasadniając je dodatkowymi argumentami oraz właściwymi przykładami, formułując przy tym stosowne wnioski
• B2: Potrafi pisać klarowne, szczegółowe teksty na rozmaite tematy związane z własnymi zainteresowaniami, przytaczając i oceniając informacje i argumenty pochodzące z wielu źródeł.
• B1: Potrafi pisać jasne, zwięzłe teksty na rozmaite tematy leżące w polu jego zainteresowań, w formie liniowego ciągu prostych, pojedynczych stwierdzeń.
• A2: Potrafi pisać teksty składające się z prostych wyrażeń i zdań połączonych prostymi spójnikami, takimi jak „i” „ale” czy „dlatego, że”
• A1: Potrafi pisać proste pojedyncze wyrażenia i zdania

• C2: Uczący się potrafi prezentować klarowne, dobrze skonstruowane, płynne wypowiedzi o przejrzystej strukturze logicznej, pozwalające odbiorcy wyodrębnić i zapamiętać najważniejsze treści.
• C1: Potrafi przedstawiać klarowne, szczegółowe opisy i prezentować złożoną tematykę, porządkując i rozwijając poszczególne zagadnienia oraz kończąc swój wywód stosownym wnioskiem.
• B2: Potrafi przedstawiać klarowne, uporządkowane opisy i prezentacje, właściwie podkreślając znaczące kwestie i podając istotne szczegóły/ przykłady. Potrafi przedstawiać klarowne, szczegółowe opisy i prezentacje zagadnień w szerokim zakresie tematów z dziedziny jego własnych zainteresowań, rozwijając i wspierając niektóre wątki za pomocą stosownych komentarzy i przykładów.
• B1: Potrafi dość płynnie prezentować omówienia jednego lub więcej tematów dotyczących jego własnego obszaru zainteresowań, odpowiednio porządkując kolejne zagadnienia.
• A2: Potrafi przedstawiać proste opisy lub prezentować osoby, warunki życia lub pracy, codzienne rutynowe czynności, rzeczy lubiane/nielubiane itp. w formie krótkiego ciągu prostych zwrotów i zdań, tworzących listę spraw.
• A1: Potrafi wypowiadać pojedyncze zdania na temat ludzi i miejsc.

C2: Uczący się umie pisać w sposób klarowny i sprawny złożone teksty, stosując odpowiedni styl i logiczną kompozycję, ułatwiające czytelnikowi odnajdowanie istotnych treści.
C1: Potrafi pisać klarowne i dobrze konstruowane teksty na złożone tematy, podkreślając istotne kwestie, rozwijając wyrażane poglądy i uzasadniając je dodatkowymi argumentami oraz właściwymi przykładami, formułując przy tym stosowne wnioski
B2: Potrafi pisać klarowne, szczegółowe teksty na rozmaite tematy związane z własnymi zainteresowaniami, przytaczając i oceniając informacje i argumenty pochodzące z wielu źródeł.
B1: Potrafi pisać jasne, zwięzłe teksty na rozmaite tematy leżące w polu jego zainteresowań, w formie liniowego ciągu prostych, pojedynczych stwierdzeń.
A2: Potrafi pisać teksty składające się z prostych wyrażeń i zdań połączonych prostymi spójnikami, takimi jak „i” „ale” czy „dlatego, że”
A1: Potrafi pisać proste pojedyncze wyrażenia i zdania

• C2: Jak C1
• C1: Uczący się potrafi jasno i precyzyjnie wyrażać własne poglądy w korespondencji prywatnej, używając języka skutecznie i elastycznie, przekazując również swoje emocje, będąc aluzyjnym i żartując.
• B2: Potrafi pisać listy wyrażające pewien stopień emocji i podkreślając osobiste znaczenie wydarzeń i przeżyć oraz komentujące informacje i poglądy przekazane przez korespondenta.
• B1: Potrafi pisać listy prywatne zawierające informacje i wyrażające poglądy na tematy abstrakcyjne lub kulturowe, takie jak film czy muzyka.
• A2: Potrafi pisać bardzo proste lisy prywatne wyrażające podziękowania lub przeprosiny.
• A1: Potrafi pisać proste pozdrowienia.

• C2: Uczący się dysponuje bardzo szerokim zasobem leksykalnym, obejmującym wyrażania idiomatyczne i potoczne. Ma świadomość znaczeń konotowanych i wykazuje ich znajomość.
• C1: Posiada dobrą znajomość szerokiego zasobu leksykalnego, co pozwala mu wypełniać omówieniami luki leksykalne, choć czasami jest zmuszony do widocznego szukania w myślach odpowiednich wyrażeń lub stosowania strategii unikania. Wskazuje dobrą znajomość wyrażeń idiomatycznych i potocznych
• B2: Dysponuje odpowiednim zakresem słownictwa w sprawach związanych z jego specjalnością i z większością tematów ogólnych. Potrafi różnicować sformułowania, by unikać częstych powtórzeń, choć jego luki słownikowe mogą wciąż powodować występujące w wypowiedziach wahania i omówienia .
• B1: Dysponuje wystarczającym słownictwem, by – stosując pewne omówienia – wypowiadać się na większość tematów związanych z życiem codziennym, np. : rodziną, hobby i zainteresowaniami, pracą, podróżami czy zdarzeniami bieżącymi. 
• A2: Dysponuje wystarczającym słownictwem, by uczestniczyć w rutynowych rozmowach na znane sobie tematy z życia codziennego. Dysponuje słownictwem wystarczającym do wyrażania podstawowych potrzeb komunikacyjnych w życiu codziennym. Dysponuje słownictwem wystarczającym do zaspokojenia najważniejszych codziennych potrzeb komunikacyjnych
• A1: Dysponuje podstawowym zasobem słownictwa, złożonym z pojedynczych słów lub wyrażeń związanych z konkretnymi sytuacjami. 

• C2: Uczący się stosuje konsekwentną kontrolę poprawności gramatycznej – także przy formułowaniu złożonej wypowiedzi – nawet gdy jego uwaga jest skupiona na czymś innym (np. na planowaniu dalszego ciągu wypowiedzi czy śledzeniu reakcji słuchaczy).
• C1: Konsekwentnie utrzymuje wysoki stopień poprawności gramatycznej – błędy pojawiają się rzadko i trudno je zauważyć..
• B2: Ma dobrą kontrolę gramatyczną wypowiedzi – chwilowe „potknięcia” lub nieregularnie pojawiające się błędy w strukturze zdania mogą się zdarzyć, lecz są rzadkie i można je poprawić później. Wykazuje stosunkowo wysoki stopień poprawności gramatycznej. Zdarzające mu się błędy nie powodują nieporozumień
• B1: W znanych sobie kontekstach komunikuje się z dość dużą poprawnością – wykazuje na ogół duży stopień kontroli gramatycznej, chociaż widać wpływ języka ojczystego. Pojawiają się błędy, lecz jest jasne, co mówiący chce powiedzieć. Dość poprawnie używa zasobu często używanych, „rutynowych” sformułowań oraz wzorów strukturalnych związanych z bardziej przewidywalnymi sytuacjami.
• A2: Poprawnie używa prostych struktur, jednak systematycznie popełnia podstawowe błędy – np. w użyciu form czasownika. Mimo to wypowiedź jest zazwyczaj zrozumiała.
• A1: Wykazuje jedynie ograniczone opanowanie prostych struktur gramatycznych i wzorów zdaniowych – w ramach wyuczonego zasobu.